+48 500 275 308

Zadzwoń i skonsultuj się z nami

Szukaj

Termin przedawnienie czesnego z umów o odbywanie studiów

prawo-cywilne-sharpen

Zgodnie z art. 160a ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkol­nic­twie wyższym, roszczenia wynika­jące z umowy o odbywanie studiów przedaw­niają się z upływem trzech lat. A co za tym idzie oczywi­stym jest, że roszczenia o zapłatę za czesne powstałe po dniu 1 paździer­nika 2014r. (tj. po dniu wejścia w życie ww. normy prawnej), przedaw­niają się po upływie trzech lat.

Przy czym wątpli­wości budziły to jakie przedaw­nienie zasto­sować w odnie­sieniu do umów zawar­tych przed 1 paździer­nika 2014 r.

Niektórzy stali na stano­wisku, że do umów zawar­tych przed 1 paździer­ni­kiem 2014r., zasto­so­wanie ma dziesię­cio­letni okres przedaw­nienia. Przykładowo Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 21 paździer­nika 2015 r. (sygn. akt III CZP 67/​15) wskazał, że do przedaw­nienia roszczenia o opłatę za studia określoną w umowie zawartej na podstawie art. 160 ust. 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkol­nic­twie wyższym (Dz.U. Nr 164, poz. 1365) w brzmieniu obowią­zu­jącym w dniu 1 paździer­nika 2009 r., w okresie przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy Prawo o szkol­nic­twie wyższym oraz niektó­rych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r., poz. 1198), miał zasto­so­wanie dziesię­cio­letni termin przewi­dziany w art. 118 k.c.

Inni twier­dzili, że zasto­so­wanie ma trzyletni okres przedaw­nienia. Stanowisko takie zapre­zen­tował Sąd Okręgowy w Poznaniu, Wydział II Cywilny Odwoławczy, w wyroku z dnia 12 kwietnia 2016r., sygn. akt II Ca 68/​16. Wskazał on, że nie sposób zgodzić się ze stano­wi­skiem SN wyrażonym w ww. uchwale, bo jak wskazał “nie sposób przyjąć, by odpłatne świad­czenie przez szkołę wyższą usług dydak­tycz­nych nie było działal­no­ścią gospo­darczą. Fakt, że przepis art. 106 u.p.s.w. stanowi, że prowa­dzenie przez uczelnię działal­ności dydak­tycznej nie stanowi działal­ności gospo­dar­czej w rozumieniu przepisów ustawy o swobo­dzie działal­ności gospo­dar­czej, oznacza jedynie, że do tej działal­ności nie będą miały zasto­so­wania wynika­jące z tej ustawy zasady podej­mo­wania i wykony­wania działal­ności gospo­dar­czej i zasady kontroli tej działal­ności, ma również znaczenie podat­kowe. Natomiast, nie można na tej podstawie przyjąć, że uczelnie w zakresie wymie­nionej w tym przepisie działal­ności nie prowadzą działal­ności gospo­dar­czej w rozumieniu innych przepisów prawa (tu: prawa cywil­nego), w sytuacji gdy działal­ność ta jest wykony­wana odpłatnie oraz spełnia przesłanki typowe dla działal­ności gospo­dar­czej, a więc jest wykony­wana w sposób zorga­ni­zo­wany i ciągły. Odwołanie się przez Sąd Najwyższy jedynie do literal­nego brzmienia powoła­nego przepisu art. 106 u.p.s.w. czyni ten argument nieprze­ko­nu­jącym.”

Z uwagi na powyższe rozbież­ności, jeden z sądów przed­stawił pytanie prawne do Sądu Najwyższego, o treści: “Czy do oceny przedaw­nienia roszczenia o opłatę za studia, wynika­jącą z zawartej przed 1 paździer­nika 2014 r. umowy o warun­kach odpłat­ności za studia, o której mowa w art. 160 ust. 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkol­nic­twie wyższym (Dz.U. z 2005 r. Nr 164 poz. 1365 z późn. zm., obecnie tekst jedno­lity Dz.U.2016.1842 z póżn. zm.) w brzmieniu obowią­zu­jącym do 30 września 2014 r., zasto­so­wanie znajdzie art. XXXV pkt 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Przepisy wprowa­dza­jące kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 94 z późn. zm.)?”

Na tak posta­wione pytanie, 8 grudnia 2017 r. Sąd Najwyższy wydał uchwałę, w której wprost wskazał, iż “Artykuł 160a ust. 7 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkol­nic­twie wyższym (jedn. tekst: Dz.U. z 2016 r., poz. 1842 ze zm.), który wszedł w życie w dniu 1 paździer­nika 2014 r., określa trzyletni termin przedaw­nienia roszczeń o opłatę za studia, wynika­ją­cych z umów o warun­kach odpłat­ności za studia, a art. 32 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy - Prawo o szkol­nic­twie wyższym oraz niektó­rych innych ustaw (Dz. U. poz. 1198 ze zm.), przewi­duje, usuwając wystę­pu­jące w tym wzglę­dzie wątpli­wości, że w takim samym terminie roszczenia te przedaw­niały się też przed wejściem w życie art. 160a ust. 7 Prawa o szkol­nic­twie wyższym; tym samym wyłączone jest stoso­wanie w związku z wejściem  w życie art. 160a ust. 7 Prawa o szkol­nic­twie wyższym normy inter­tem­po­ralnej wyrażonej w art. XXXV pkt 2 p.w.k.c.” (tak: Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 8 grudnia 2017 r., sygn. akt III CZP 74/​17). W wydanej uchwale Sąd Najwyższy wskazał więc jedno­znacznie, iż termin przedaw­nienia czesnego wynosił i wynosi 3 lata.

Podstawa prawna:
- art. 160a ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkol­nic­twie wyższym (Dz.U.2017.2183 z późn. zm.)

  1. Warunki pobie­rania opłat związa­nych z odbywa­niem studiów, o których mowa w art. 98 ust. 1 pkt 5, oraz opłat za usługi eduka­cyjne, o których mowa w art. 99 ust. 1 pkt 1-​6, a także wysokość tych opłat określa umowa między uczelnią a studentem lub osobą przyjętą na studia, zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważ­ności.
  2. Umowa jest zawie­rana nie wcześniej niż po wydaniu decyzji o przyjęciu na studia i nie później niż w terminie trzydziestu dni od rozpo­częcia zajęć.
  3. Umowa jest zawie­rana na cały przewi­dy­wany okres studiów; student nie jest obowią­zany do uiszczania opłat innych niż określone w umowie.
  4. Opłaty określone w umowie uczelnia może pobierać nie wcześniej niż po jej zawarciu.
  5. Wzór umowy określa senat uczelni publicznej, a w przypadku uczelni niepu­blicznej - organ wskazany w statucie.
  6. Uczelnia jest obowią­zana zamie­ścić wzór umowy na swojej stronie inter­ne­towej.
  7. Roszczenia wynika­jące z umowy przedaw­niają się z upływem trzech lat.

- Art.  118 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U.2017.459 z późn. zm.)

Jeżeli przepis szcze­gólny nie stanowi inaczej, termin przedaw­nienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świad­czenia okresowe oraz roszczeń związa­nych z prowa­dze­niem działal­ności gospo­dar­czej - trzy lata.

Niniejsze opraco­wanie nie stanowi porady prawnej. Kancelaria nie ponosi odpowie­dzial­ności za wykorzy­stanie infor­macji w nim zawar­tych bez wcześniej­szego zasię­gnięcia opinii Kancelarii.

Brak Komentarzy

Zostaw Komentarz